Djam Karet op het Crescendo Festival 2009
Verslag van het festival:
Pakweg een half jaar voor aanvang van het festival kreeg ik een mailtje dat Djam Karet voor het eerst in zeven jaar weer zou gaan optreden. Beter nieuws had ik me niet kunnen indenken, want ze zouden ook nog eens naar Europa komen! Enfin, vrije dagen opgenomen, vrienden gecharterd en naar Zuid Frankrijk afgereisd.
Het festival zelf is een beetje een mini-festival, één podium, prachtig gelegen op een steenworp afstand van het strand. Drie bands per dag, anderhalf tot twee uur voor iedere band. Ook is er wat commercieel gebeuren, de gebruikelijke hippie-accesoires-verkopers, wat cd-verkopers, eten en drank verkopers en de stalletjes waar de bands hun waar aan het publiek konden proberen te slijten. De organisatie is zonder meer uitstekend te noemen (op één onderdeel na: het bier is werkelijk NIET te zuipen! Het schijnt een lokale specialiteit te zijn, maar het is echt niet weg te hachelen.).
Ook de keuze van bands is prima, uitstekende muziek (een paar zeer interessante cd's op de kop getikt). Maar uiteraard ging het allemaal maar om één ding: DJAM KARET!
Voor deze band verliep niet alles voorspoedig, Henry Osborne kon niet, dus een vervanger gezocht. Mike Murray bleek een dusdanig geweldige vervanger dat, zo gaat althans het gerucht, hij Henry waarschijnlijk permanent vervangt. Daarnaast zijn op weg naar Europa een aantal van Mike Henderson's spullen (geluidspedalen en dergelijke) kwijtgeraakt. Gelukkig mocht hij wat spullen van een andere band lenen. Daarnaast was door de douane in Frankrijk de zending cd's, t-shirts en whatnots tegengehouden omdat er "een formulier niet volledig korrekt was ingevuld". Dus ze konden hun spullen niet aan de man brengen. Daar is uiteindelijk wat op gevonden, maar daar over later. Ook het podium gaf wat problemen, niemand had het benul gehad navraag te doen naar de stroom-benodigdheden van de band. (Amerikaanse apparaten werken op een heel anders stroom wattage/voltage, weet ik veel). Dus toen ze hun spullen inplugden voor een soundcheck zijn er heel wat stoppen door geslagen! Het hele podium moest speciaal voor hen van een apart stroom-circuit worden voorzien!
En dan het optreden. Het begon later dan gepland, maar dat kwam de sfeer ten goede, de lichtshow werkt nu eenmaal beter in het donker! Maar wat een podium-prestatie! Wat een geweldig concert! Hier en daar kleine onvolkomendheden, maar dat mag van mij als je al 7 jaar niet meer hebt opgetreden met deze toch wel zeer complexe muziek!
Het geheel stond als een huis en gaf een goed overzicht van DK door de jaren heen. Voor mij waren de hoogtepunten "Consider figure three" dat naadloos overging in "Grooming the Psychosis", en "The night of the Mexican Goatsucker". Maar daarmee doe ik de andere songs veel te kort. Ook het publiek was duidelijk gegrepen door deze muziek, de aanmoedigingen, applaus,etc. waren niet van de lucht!
Aaron praatte zo'n beetje de show aan elkaar en hij liet duidelijk blijken dat ook de band zeer onder de indruk was van de reakties uit het publiek. Zo werd het voor beide groepen (DK én publiek) één groot feest!
Twee dingen zijn nog wel even leuk om te vermelden: na "Grooming the Psychosis" richtte Aaron zich nog even heel specifiek op Ruud, Jacco en mij, met de mededeling dat dit nummer speciaal voor hun "Friends for 25 years from the Netherlands" was gespeeld. Toch leuk, niet waar?
Het tweede ding is: speciaal voor dit festival heb ik T-shirts laten maken met op de voorkant de hoesjes van alle cd's die ik van DK heb.(Dus ook de niet uitgebrachte cd's die de groep mij heeft toegestuurd, door de jaren heen). Plots werd mij gevraagd of ik mijn t-shirt wilde afstaan, want iemand had een geniaal idee!
Wat bleek, (dat werd door de organisatie nog uitgelegd bij de aankondiging van DK) als mensen een cd wilde kopen, maar niet wisten welke, dan konden ze op mijn t-hirt aanwijzen welke ze bedoelden. Dan zou daarmee de bestelling geplaatst worden!
Geinig toch?
Al met al een zeer geslaagd festival en een nog geslaagder optreden van deze toch wel geweldige band! Moge er nog meer van dit soort optredens volgen!
-----------------------------------------
Djam Karet at the Crescendo Festival 2009.
About half a year before the festival, I received an email stating that DK would play for the first time in 7 years ánd outside the USA for the first time in their existence! I could not think of getting any better news than that (for they were going to play in France, just 1000 km from where I live). To make a long story short: took the necessary days off from work, gathered some friends and off we went! The festival itself (we had never heard of it before) is a bit of a miniature festival (especially when you're Roskilde goers for many years). It has one stage, beautifully placed right at the egde of a beach overlooking the Atlantic Ocean. Three bands a day, 1.5 hrs for each band (possible 2 hrs), three days of music. Some commercial activities (hippie stuff, food, drinks (the beer is awful!!!), cd-sellers, etc.). The organisation is without a shadow of a doubt very good.
Choice of bands is excellent! I bought a couple very interesting cd's! But at the end of the day, only one thing mattered: DJAM KARET! The band had encountered a few difficulties coming to France. Henry couldn't make it, so Mike Murray replaced him. (Excelent job!) He might become a permanent DK member (rumor!). For Mike Henderson: a few of his pedals and things got lost somewhere between the USA and France. So he had to borrow them from another band. Besides that, the French Customs did not believe that a DK t-shirt could be sold for, like, 20 euro. They thought the value was (at least) 20 euro and 80 cents. So, all the forms, necessary to get the goods into France were rejected as being false information. And as a result, the goods were not allowed in. So DK could not sell the cd's, shirts, etc. Silly but true!
A solution was found, but read on to see what that was. The stage itself was a bit of a problem as well. In Europe, we use 220 Volts for electricity. America uses 110 Volts (or something). The two are clearly not compatible! So, the stage had to be re-wired, just for DK. And that only happened at the very last minute, because they found out during sound-check....:-)
The gig itself: it started later than planned (guess why), but nobody really cared, for now the lightshow was at its best. But what a concert, what electricity from the band! What performance (not having played for like 7 years!)! Pure genius! And you could see that the band had the time of their life as well! For me the highlight was "Consider Figure 3" seamless flowing into "Grooming the Psychosis" and "The Night of the Mexican Goatsucker". But by mentioning them, I might run the risk of undervalueing the rest of the concert, which is absolutly out of the question. It was great, better than I could have expected! Fanstastic!
The audience (I don't know how many of them knew Djam Karet before coming to the festival) was extatic, they loved the band! And they showed it! And the band recognized it and said repeatedly how much they appreciated that.
A memorable evening, to be remembered for many years to come! More of this, Please !!??!?!?
Two thing definitely need to be mentioned: Right after "Grooming the Psychosis" had finished, Aaron spoke to Ruud, Jacco and me directly, thanking us for the "25 Years of support from our friends from The Netherlands". Nice!
The second thing is the issue with the cd's. Djam Karet did not have them (see the customs issue) but people wanted to buy them. It so happened to be that I had made Tshirts for Ruud, Jacco and me with pictures of all the DK albums that I have. To give the people an opportunity to point out which cd they would like to order, I was asked to hand over my T-shirt, so it could be used as an alternative catalogue! And it worked! As reward I received Gayle' own brand new "25 years of DK" T-shirt!
Funny, no?
May there be lots of these concerts in the future, I had the time of my life!
Djam Karet: Thanks for this memorable concert, I am proud to have been there!