Europese DjamKaret fandag

De grote Djam Karet Fandag (November 2001)
Verslag van de fandag:
Om 15.00 uur exact knalde "Grooming the Psychosis" de speakers uit. Het feest kon beginnen. Onbekende mensen, bekenden, oude bekenden, je kent het wel. Zelfs een mogelijke nieuwe fan (ja, Reinier, ik zal een compilatie ceedeetje voor je maken). De wereldprimeur (een opname van een jam-sessie) klonk als een klok! Als dat een jamsessie is hoeven ze van mij geen nummers meer te "schrijven"!
De video van "The music machine" toont nog maar eens aan in welk een bescheiden omgeving deze band opereerd. En de aanrader van Chuck (Ketil Bjornstad - The Sea) is echt geweldig!
Het hoogtepunt was uiteraard de chat-sessie. Hiervoor waren Chuck en Mike Ostrich (webmaster van Djam Karet) aangetreden. En dit was na een vermoeiende avond, het optreden op ProgWest was om allerlei onduidelijke redenen 3 uur vertraagd!!
Een korte samenvatting:
- Chuck runt een platenzaak, Mike is een vuilnisman, Henry is schoolmeester en Gayle is een "artiest"
- Nieuw materiaal ontstaat in het brein van een van de leden, waarna het in de groep gegooid wordt
- Ze oefenen 1 maal per week (meestal op zaterdag)
- Hun inspiratie halen ze uit (o.a.) "The overall sadness about the state of the human condition"
- Het zijn self-made muzikanten, ze hebben er niet voor geleerd
- Hun grootste zorgen: de neiging van de mensheid tot zelfvernietiging
- De songtitels zijn vaak ontleend aan literatuur/film. Voor de laatste cd is veelvuldig gebruik gemaakt van films van Lars von Trier.
- Favoriete literatuur: Harlan Ellison, Ray Bradbury, Richard Broddigan, Kurt Vonegut, Tom Robbins
- Ze houden het zolang met elkaar uit (al bijna 20 jaar!) omdat het spelen met deze gelijkgestemde geesten een bron van inspiratie voor het dagelijkse leven is. Het is meer een "moeten" dan een "willen" geworden. Een soort verslaving dus. En Chuck z'n vrouw staat er helemaal achter.
- Die "tijgergitaar" van Gayle is zijn enige echte instrument, hij heeft deze al vanaf het begin. Alle andere instrumenten zijn (wat hem betreft) inferieur aan deze gitaar.
- Als wij (de Nederlandse fans) in 2003 naar Topanga gaan voor de release van het nieuwe DK album, zullen ze speciaal voor ons een optreden verzorgen! Meld je dus aan, dit is "the chance of a life-time"!!
De presentjes die door de band waren opgestuurd zijn door de mensen zeer enthousiast ontvangen, ik zal hun dank overbrengen.
Steeph, Tim, René, Ruud: bedankt voor het mede-organiseren! Volgende keer weer?

------------------------------------------------------------

The big First Pan-European Fan Gathering (November 2001).
At 15.00 hrs sharp "Grooming the Psychoses" blasted out of the speakers. The party had just started! Strangers, friends, you know the routine. Even possibly a new Fan (Yes, Reinier, I'll get you a cd as well). The World Premiere (the jam session at the Vault) was as great as we could have hoped for! If that was a jam-session, quit writing songs and just play-on! The video of their gig at the "Music Machine" just shows in what modest environment this band still plays.
Chuck's music suggestion (one of the DK top 5 songs/albums) "The Sea" by Ketil Bjornstad is indeed a fantastic piece of music!
The highlight of the Fan Gathering was the live chat with Chuck and Mike Ostrich (DK's webmaster). And they joined the chat after they played at ProgWest (where their gig was delayed by 3 hours!). The conversation in short: Chuck owns a record store, Mike is a sanitation worker, Henry a schoolteacher and Gayle is "just an artist".
New material erupts in the brain of one of the members, and once it has taken a more solid form, it is being thrown into the group, where it will or will not evolve to be real song-material. They practice once a week (mostly on Saturday evening).
Their inspiration comes from (amongst other things) "The overall sadness about the state of the human condition". They are self-made musicians, never went to any school to learn how to play/write/etc.
Their main concern: the tendency of mankind towards selfdestruction.
The songtitles are often inspired by literature/films. On their latest album, there is a lot of Lars von Trier inspiration. Their favorite literature: Harlan Ellison, Ray Bradbury, Richard Broddigan, Kurt Vonegut, Tom Robbins.
They have been together in one band for so long because "playing with likewise minds is an inspiration to the everyday life". DK has become more a "have to" than a "want to". And Chuck's wife totally agrees and supports him all the way.
Gayle's "Tigerprint" guitar is his only "real" instrument, which he has had from the start. All other instruments are (as far as he is concerned) inferior to this guitar.
When we decide to go to Topanga in 2003 for the release of the new album, DK are going to stage a gig especially for us! So: sign up for the trip, this might just be "the chance of a lifetime!".
All the presents, sent by the band, are received with great enthousiasm, I will relay that to the band.
Steeph, Tim, René and Ruud: many thanks for helping me organising this day!